Dziecko kobiety, której prof. Chazan odmówił aborcji konało przez 10 dni 15.10.2016, 10:45 Reporterka - Milena Kruszniewska, montaż - Paweł Gil Raport Ministerstwa Zdrowia: 1076 aborcji w Polsce w 2020 r. W tym legalne byłyby 23. W ostatnim roku obowiązywania dotychczasowych przepisów o przerywaniu ciąży liczba zabiegów lekko się 8 marca, w Dzień Kobiet, ukazało się Piekło kobiet PL, książka Darii Górki, wieloletniej reporterki Czarno na białym TVN24. Autorka wraca do bohaterów i bohaterek swoich reportaży telewizyjnych sprzed lat, m.in. rodziców, którym profesor Chazan odmówił wtedy jeszcze legalnej aborcji, choć badania wyraźnie wskazywały, że dziecko umrze tuż po porodzie, czy bliskich Izy z WPHUB. Strona główna. DOM I RODZINA. Antykoncepcja, płodność / Ginekolog. Tydzień po aborcji, krwawienie ze skrzepami od kilku dni. Zwolennicy legalizacji aborcji powołują się na własny światopogląd naukowy - trudno jednak znaleźć naukowe argumenty na to, że płód to nie człowiek. image: www.sxc.hu. Zwolennicy aborcji uwielbiają powtarzać, że ich poglądy wywodzą się z rozumu, podczas gdy poglądy przeciwników zabijania nienarodzonych dzieci, biorą się z Nagie trzyletnie dziecko płakało na ulicy, a tymczasem jego pijana matka była w sklepie. O wydarzeniach, do jakich doszło wczoraj w Krakowie pisze "Gazeta Wyborcza". U6UT19. W nocy z poniedziałku na wtorek w szpitalu miejskim w Dąbrowie Górniczej na świat przyszła śpiąca dziewczynka. Mała waży 2,25 kg. Natychmiast podłączono ją do kroplówki. Gdy obudziła się po południu, nie chciała ssać, miała drgawki, płakała. - To typowe objawy abstynencji alkoholowej - mówi Małgorzata Pacula, neonatolog z oddziału noworodków. Dziewczynka miała 1,9 promila alkoholu we krwi. 12 lipca, policja w Zabrzu odnotowuje: Klaudia M. rodziła pijana. - "Wyrodna matka" - informują gazety, stacje radiowe i telewizyjne. 21 lipca Polska Agencja Prasowa donosi o dziewczynce, którą urodziła Grażyna K. z Elbląga: "Znów pijany noworodek". Brakuje serduszka Można je poznać po twarzy - płaskiej, braku charakterystycznego serduszka na górnej wardze. A oczy mają w kształcie migdałów. No i są chude. Małgorzata Klecka z Lędzin na Śląsku przyjęła takie dzieci do rodziny zastępczej w 1995 roku. Rodzeństwo. Iwonka miała cztery lata, Gutek sześć. Wchodziły do wanny z gorącą, parującą wodą, biegały boso po śniegu albo chodziły w za ciasnych butach, chociaż stopy im krwawiły. Nie jadły przez cały dzień albo z przejedzenia wymiotowały do łóżka. I spały dalej. Przy tym nie było po nich widać ani cierpienia, ani radości. Jakby nosiły maski. Badania wykazały, że iloraz inteligencji mają w normie, podobnie wzrok i słuch. Dlaczego mają problemy z czytaniem i liczeniem? Dlaczego wchodziły na jezdnię wprost pod nadjeżdżające auto? Po czterech latach poszukiwań w gabinetach lekarskich, podręcznikach medycznych, internecie Kleckiej wpadła w ręce książka "Zerwana więź" Michaela Dorrisa. Okazało się, że takie dzieci były badane we Francji już 30 lat wcześniej, a w 1973 r. Amerykanie wprowadzili termin na określenie ich choroby: Fetal Alcohol Syndrome, Płodowy Zespół Alkoholowy, w skrócie FAS. Klecka poznała 300 dzieci z FAS, które przyprowadzili do niej rodzice zastępczy i biologiczni. Małgorzata Klecka alarmuje, że picie w ciąży uszkadza płód, tak jakby mózg oddzielał się od ciała. Organizuje konferencje i szkolenia, co roku uświadamia 500 terapeutów, pedagogów, psychologów, psychiatrów, pediatrów, neurologów, położników. W popularyzację wiedzy o FAS zaangażowała Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Instytut Matki i Dziecka. W kampanię na rzecz abstynencji w ciąży włączyło się Polskie Towarzystwo Ginekologiczne. Wino, piwo, wódka - szkodzą tak samo Nie łudźmy się, że picie w ciąży to wyłącznie problem kobiet z tzw. marginesu społecznego. W gabinetach ginekologów do picia przyznało się 33 procent ciężarnych Polek. Badanie enzymów krwi u ciężarnych pacjentek warszawskiego Instytutu Matki i Dziecka wykazało, że ponad 20 proc. z nich nie zachowuje abstynencji w ciąży. Najczęściej w ciąży piją kobiety ze średnim wykształceniem, z małych i średnich miast. Najrzadziej - niewykształcone kobiety ze wsi. Każdy kieliszek, który pije przyszła matka, jest jednocześnie "wypijany" przez dziecko, bo łożysko nie chroni przed wniknięciem alkoholu do jego krwiobiegu. Kiedy kobieta wypije tyle samo alkoholu, co mężczyzna, stężenie alkoholu we krwi będzie większe u kobiety. Poza tym organizm kobiety gorzej reaguje na alkohol i jej wątroba dłużej go rozkłada. Zdarza się jednak nadal, że lekarz zaleca pacjentce kieliszek czerwonego wina, który ma jej ponoć poprawić morfologię krwi, albo piwo, które ma dobrze wpływać na laktację. Nie ma bezpiecznej dawki alkoholu dla nienarodzonego dziecka. We Francji, gdzie pije się kulturalnie, kieliszek czerwonego wina do posiłku, odsetek dzieci z FAS jest bardzo duży. Ale FAS to niejedyne zagrożenie dla dziecka. Alkohol wypity w czasie ciąży może nieodwracalnie uszkodzić mózg dziecka, i to w każdym momencie ciąży. Z badań amerykańskich wynika, że pierwszą przyczyną uszkodzeń mózgu u dzieci jest alkohol, drugą - zespół Downa. Alkohol może być przyczyną zespołu ADHD, spowodować wrodzone wady serca czy nerek. Wypity w ostatnim trymestrze ciąży może wywołać poronienie albo przedwczesny poród. W Polsce rośnie liczba wcześniaków i dzieci z niską wagą urodzeniową. Za ile takich dzieci odpowiedzialny jest alkohol? Doktor Moskalewicz z Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie szacuje, że ich liczba sięga 10 tys. rocznie. Małgorzata Klecka: - Nie chcę straszyć kobiet, które nieświadomie się napiły. Nie zbadano, jaka ilość alkoholu szkodzi na płód. Dlatego lepiej nie pić wcale. Chcę zaapelować do lekarzy. Wciąż bagatelizują pytania ciężarnych, czy jedno piwo nie zaszkodzi. Mało tego, sami zachęcają. Kilka dni temu pewien położnik zalecił kobiecie skarżącej się na przedwczesne skurcze: "Na rozluźnienie macicy najlepiej strzelić sobie kielicha". Pięcioro na tysiąc Uniwersytet w Waszyngtonie obliczył, że na 1000 dzieci troje-pięcioro przychodzi na świat z FAS. Polska nie doczekała się statystyki. Nigdy wcześniej w Centrum Pediatrii w Sosnowcu nie badano noworodków na stężenie alkoholu we krwi, bo nie było takich wskazań. Synek Klaudii M. trafił tu z porodówki w Zabrzu z informacją, że matka w czasie porodu była pijana. Podobnie było z Grażyną K. w Elblągu. Ich dzieci były w ciężkim stanie. Szpitale powiadomiły policję, jak o każdym skrzywdzonym pacjencie. Dyrektor Siwiec nie wyklucza, że wcześniej były u niego noworodki, które "piły" w życiu płodowym. Do Ilony B. policję wezwali zabrzańscy pracownicy socjalni. Jest ich klientką. - Gdyby ją zastali w domu, pewnie by jej zalecili leczenie. Ale jeszcze się tak nie zdarzyło, żeby ciężarna chodziła pijana po ulicy - zaklina się Jolanta Pyrek, zastępca dyrektora tutejszego Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie. Dwa dni wcześniej na chodniku w Zabrzu leżała Joanna K. Na policję zadzwonił przechodzień, że przy pijanej kobiecie stoi dziecko. Ciężarna była ze swoją trzyletnią córką. Zabrzańskie matki mają już zarzuty, że naraziły swoje dzieci na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia. Postawiła je Alina Skoczyńska, prokurator rejonowy z Zabrza. Wie, co to jest FAS. I wie, że w prawie jest dziura. - Dziecko Klaudii M. ma ewidentne skutki nadużywania alkoholu w czasie ciąży. Już się urodziło, a jego matka była pijana w czasie akcji porodowej, kiedy płód ma już status osoby, podlega ochronie kodeksu karnego - mówi. Jej kwalifikacje czynów matek z Zabrza grożą więzieniem do pięciu lat. Klaudię M. może posadzić nawet na dwa razy dłużej, jeśli opinie biegłych, którzy teraz badają jej syna, wykażą u niego trwałe kalectwo. Na Joannę K. Skoczyńska ma ewentualnie inny hak: - Gdy była pijana, miała pod opieką żywe dziecko. Za dzieci nienarodzone ani Joanna K., ani Ilona B., a tym bardziej kobiety nieprzyłapane na piciu w czasie ciąży przed sądem zapewne nigdy nie staną. - Jest paragraf na uszkodzenie dziecka poczętego. Ale niżej w tym samym artykule prawo zwalnia z odpowiedzialności matkę - przyznaje Skoczyńska. Sprawa Klaudii M. rozsierdziła internautów. Żądali na forach, by takie matki pozbawiać praw rodzicielskich, sterylizować, a nawet zapijać na śmierć. Zastanawiali się, czy winę za to ponosi brak edukacji seksualnej, niedołężna opieka społeczna, becikowe, czy może łatwy dostęp do alkoholu i emancypacja kobiet? A może zakaz aborcji czy w manifestowaniu prawa kobiety do własnego ciała i "mordowania niemowlaków"? Małgorzata Klecka cieszy się, że nareszcie się o tym mówi. Ale znowu ostrzega: - Przerażają mnie komentarze ludzi. Tym matkom trzeba pomóc. One były kiedyś takimi dziećmi, nad którymi dzisiaj lituje się społeczeństwo. Co sądzisz o piciu nawet niewielkich ilości alkoholu w czasie ciąży? Pisz: listydogazety@ Tekst ten ukazał się na stronach Witamy w Polsce nowym, codziennym cyklu GW. Usunięcie ciąży bywa uwarunkowane wskazaniami medycznymi, obecną sytuacją życiową kobiety i często wcale nie oznacza, że ta osoba nie chciałaby mieć dzieci w przyszłości. Pytanie o to, czy aborcja wpływa na płodność jest w tym kontekście bardzo ważne. Bezpieczna aborcja Zdaniem lekarzy, jeśli aborcja wykonana jest w bezpieczny sposób przed doświadczonego lekarza, nie ma wpływu na zdolność zajścia w ciążę w przyszłości. Jeśli w trakcie aborcji farmakologicznej nie dojdzie do wymagającego interwencji krwotoku, a w trakcie aborcji chirurgicznej nie zostaną uszkodzone narządy rodne kobiety, płodność nie ulegnie zmianie za sprawą zabiegu. Komplikacje Jeśli w trakcie zabiegu usuwania ciąży pojawią się komplikacje, przyszła płodność kobiety może być zagrożona. Medyczne komplikacje aborcji, które mogą wpłynąć na płodność to: mechaniczne uszkodzenie narządów w trakcie zabiegu infekcja, która może się wdać, jeśli aborcja chirurgiczna nie jest przeprowadzana w profesjonalny sposób w sterylnych warunkachw trakcie zabiegu lub aborcji farmakologicznej dojdzie poważnego krwotoku, który wymaga interwencji chirurgicznej. Dostęp do świadczeń medycznych Jeśli aborcja jest przeprowadzana przez wykwalifikowanych lekarzy w odpowiednich warunkach, ryzyko wystąpienia komplikacji jest naprawdę niewielkie, na przykład dla USA wynosi 0,23%. Jednak częstość występowania komplikacji jest znacznie większa w krajach, w których kobiety mają ograniczony dostęp do bezpiecznych, legalnych aborcji. Dokładną wielkość ryzyka ciężko jest oszacować, ze względu na to, że wiele kobiet nie szuka pomocy w takich sytuacjach, przede wszystkim w miejscach, gdzie aborcja jest surowo karana. Jednak wśród tych, które są hospitalizowane w związku z komplikacjami poaborcyjnymi, ryzyko wystąpienia nieodwracalnego uszczerbku na płodności wynosi 7,2%. Wysokie jest również ryzyko pojawienia się komplikacji w ciąży i w trakcie porodu, które są bezpośrednią konsekwencją źle przeprowadzonej aborcji. Zakłada się, że źle przeprowadzone aborcje mają związek z 8 na 11 przypadkami śmierci w czasie porodu lub połogu. Zobacz też: Przebieg kolejnej ciąży u kobiet, które miały aborcję Naukowcy z University of Aberdeen i Victoria Hospital w Szkocji przeprowadzili kilka lat temu kohortowe badanie przebiegu ciąży u kobiet (klik), które zaszły w kolejną ciążę po: aborcji (120033 kobiet), żywym urodzeniu (457477 kobiet) i naturalnym poronieniu (47355 kobiet). Zespół badaczy porównał przebieg ciąż kobiet po aborcji i poronieniu, uwzględniając podział na aborcję chirurgiczną i farmakologiczną. Dodatkowo przebieg ciąż po aborcji porównano z przebiegiem pierwszych ciąż zarejestrowanej grupy kobiet. Pod uwagę wzięte zostały także inne czynniki, które potencjalnie mogły wpłynąć na przebieg ciąży, takie jak ogólny stan zdrowia, palenie papierosów, spożywanie alkoholu. Dodatkowo uwzględniono status ekonomiczny kobiet i różnice wieku. Kobiety, które miały aborcję obciążone były nieco wyższym ryzykiem przedwczesnego urodzenia, niż kobiety w swojej pierwszej ciąży, jednak wciąż to ryzyko było niższe niż w przypadku kobiet, które poroniły w przeszłości. Ilość przeprowadzonych aborcji nie miała wpływu na podwyższenie ryzyka przedwczesnego urodzenia. Kobiety, które miały aborcję chirurgiczną obciążone były wyższym niż w przypadku kobiet w ich pierwszej ciąży ryzykiem przedwczesnego urodzenia, jednak to ryzyko nie różniło się znacznie w stosunku do kobiet po poronieniu lub aborcji farmakologicznej. E-raport: Gdy rodzi się WCZEŚNIAK Produkt w promocji 12,99 zł E-raport: HORMONY VS. PŁODNOŚĆ. Co musisz o nich wiedzieć? Produkt w promocji 12,99 zł E-raport: Wege dieta dla płodności Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 12/2021 (81) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: PRACA Z CIAŁEM A PŁODNOŚĆ. Różne metody troski o siebie poprzez ciało Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 11/2021 (80) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: DREAM TEAM OD NIEPŁODNOŚCI – gdzie, kto i kiedy może pomóc? 0,00 zł Chcemy Być Rodzicami 10/2021 (79) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: MĘSKA dieta płodności Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 09/2021 (78) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: PORÓD – spokojny, dobry, bezpieczny Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 08/2021 (77) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł Dostęp dla wszystkich Wolny dostęp Ten materiał dostępny jest dla wszystkich czytelników Chcemy Być Rodzicami. Ale możesz otrzymać więcej posiadając Kontro Premium! Autor Olga Plesińska Bioetyk, dziennikarka, redaktorka prowadząca Magazyn ChBR. Po godzinach trenuje Roller Derby, fotografuje i opiekuje się kotami. Przeczytaj również Jesteś dla nas ważna! Chcemy być z Tobą w kontakcie. Zapisz się do newslettera, aby otrzymywać wartościowe informacje oraz 20% rabatu na zakupy. Przygotujemy dla Ciebie coś ciekawego i możesz być pewna, że nie zasypiemy Cię mailami. Zobacz także Nowości w Gościu Niedzielnym Karminadel w garści Karminadel z „Perły w koronie” przeszedł do historii, matriarchat do historii odszedł. Czy powinna budzić się tęsknota za czasami, w których słowo „matka” znaczyło dokładnie to samo co „dom”? Bo na Śląsku i dom, i matka to świętość. Moda na mniej Wyprzedaże ubrań, butów, torebek i innych akcesoriów trwają, choć lato zaraz się skończy. Tymczasem branża modowa jest w przemyśle jedną z czterech mających katastrofalny wpływ na środowisko. Pieśni rozdzierającej tęsknoty W psalmach Nicka Cave’a modli się utrudzony grzesznik, świadomy swoich win i proszący Boga o miłosierdzie. Żeby się nie pogubić Napis na plakacie: „Bóg daje wszystko, Ty potrzebujesz jedynie Boga. Ducha Świętego masz w sobie, poznaj Go!”. To informacja o Szkole Eliasza, która ruszy od września. Misja Kanada Papież Franciszek przybywa do Kanady ponad rok po wybuchu afery z „masowymi grobami” przy szkołach dla rdzennej ludności. Masowych grobów jak dotąd nie znaleziono, ale i bez tego Kościół i państwo kanadyjskie mają powody, by przepracować swoje relacje z „Pierwszymi Narodami”. Cena wiary Islamski ekstremizm, który wzmaga się w Nigerii, mrozi krew w żyłach. Z tego powodu nigeryjscy księża rozpoczęli post w intencji uratowania ich kraju. Z każdym tygodniem rośnie tam liczba męczenników, ale rzadko trafiają oni na pierwsze strony gazet. Najnowsze w serwisie Przed godziną "W". Rodzinne spotkanie z historią w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL Pójdą ku czci błogosławionego prymasa 31. Bieg Powstania Warszawskiego Sprawiedliwi powstańcy 1944 roku W Laskach odbędzie się Forum Młodych 80. rocznica akcji deportacyjnej z getta warszawskiego Pierwsze w Polsce kompleksowe Laboratorium Druku 3D otwarte Jak odpocząć w Wilanowie? Nie tylko w wakacje Nowy skwer w centrum miasta Najpierw Słowo, potem zupa Bucik z getta Gdy zabrzmi dźwięk dzwonu Niech służy Bogu i ludziom Zmarł ostatni świadek życia o. Kolbego Oaza w sercu Powiśla Praskie kapliczki na konkurs fotograficzny "Chcieliśmy być wolni". Powstanie Warszawskie w pigułce Eucharystia daje życie Zbudowali w Nadmie kościół Zagłosuj na ulubioną księgarnię Najlepsze treści 31. Bieg Powstania Warszawskiego Pójdą ku czci błogosławionego prymasa Sprawiedliwi powstańcy 1944 roku Przed godziną "W". Rodzinne spotkanie z historią w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL Zmarł franciszkanin o. Ignacy Rejch, ostatni świadek życia św. Maksymiliana Zbudowali w Nadmie kościół W Niepokalanowie ruszy proces beatyfikacyjny współbrata o. Kolbego Zmarła Anna Jakubowska "Paulinka" W Ołtarzewie powstaje Pallotyńskie Centrum "Przyszłość dla Ukrainy" Uniwersytet Warszawski znów będzie kształcił lekarzy 80. rocznica akcji deportacyjnej z getta warszawskiego Dobro jedzie na Ukrainę Pierwsze w Polsce kompleksowe Laboratorium Druku 3D otwarte "Chcieliśmy być wolni". Powstanie Warszawskie w pigułce Karmelitanki rozpoczynają triduum. Gdzie w Warszawie można przyjąć szkaplerz? Zapisane na później Pobieranie listy Śmierć dziecka w drogach rodnych matki, do której dochodzi podczas aborcji przeprowadzonej w zaawansowanej ciąży z powodu jego choroby lub wady rozwojowej jest następstwem jego duszenia się, zaprzestania dopływu utlenionej krwi do dziecka. Towarzyszą jej ogromne cierpienia dziecka. Dziecko cierpi w sposób niewidoczny dla matki, personelu medycznego, cierpienia te nie drażnią niczyich „wrażliwych” oczu – powiedział w rozmowie z Łukaszem Brzezińskim z portalu Radia Maryja prof. Bogdan Chazan, lekarz, specjalista w dziedzinie ginekologii i położnictwa. Łukasz Brzeziński: Panie profesorze, w 2016 roku dokonano niemal 1100 zabiegów przerwania ciąży. Ponad 1000 aborcji dokonano ze względu na przesłanki o możliwym upośledzeniu płodu lub choroby zagrażające jego życiu. Jak pan profesor odniósłby się do tej statystyki? Prof. Bogdan Chazan: Od czasu, kiedy obowiązują te przepisy, każdego roku liczba oficjalnie zarejestrowanych przypadków zabiegów przerwania ciąży wzrasta. Trudno powiedzieć, dlaczego. Większość aborcji wykonywanych jest ze względu na podejrzenie lub rozpoznanie nieprawidłowości rozwojowych lub chorób dziecka. Nie sądzę, żeby tych chorób było coraz więcej. Być może lepiej działa diagnostyka i stąd liczba tych aborcji jest większa. Szpitale chcą zarobić realizując finansowany przez Ministerstwo Zdrowia program tzw. profilaktyki wad rozwojowych, która polega na przeprowadzeniu diagnostyki prenatalnej i usunięciu wady rozwojowej wraz z dzieckiem. Zdarza się, że lekarze wywierają nacisk, by matka dokonała aborcji chorego dziecka. Coraz więcej problemów z przebiegiem wczesnego okresu ciąży rozwiązuje się teraz zabiciem dziecka. Póki co liczba zabiegów aborcji w naszej statystyce ze względu na sytuację, kiedy ciąża zagraża zdrowiu lub życiu matki, lub kiedy jest następstwem czynu zabronionego jest niewielka – kilkadziesiąt rocznie. Chciałbym jednak zwrócić uwagę, że w Hiszpanii, gdzie obowiązuje podobny system prawny dotyczący możliwości przerwania ciąży jak u nas, liczba aborcji jest 30 razy większa – wynosi ponad 30 tysięcy rocznie, a większość z nich dotyczy rozpoznanych lub przewidywanych sytuacji, kiedy ciąża zagraża zdrowiu matki, zwłaszcza psychicznemu. To stanowi dla nas pewne ostrzeżenie, że nawet jeżeli dojdzie do większej obrony życia w Polsce i aborcja eugeniczna staje się niedostępna, to problem nie zniknie. Jeśli pójdziemy – (mam nadzieję, że nie) hiszpańską drogą, to aborcje znowu nam się rozmnożą, tym razem ze względu na tzw. zagrożenie zdrowia psychicznego matki. Zwolennicy zabijania dzieci nienarodzonych w dyskusjach na forach społecznościowych często wstawiają zdjęcia dzieci z różnymi deformacjami, wadami rozwojowymi. Jak często zdarza się, aby takie dzieci przychodziły na świat? Z czego wynikają takie przypadki? – Wady rozwojowe są różnego rodzaju. Na ogół są następstwem czynników genetycznych lub czynników środowiskowych. Często te obydwie grupy przyczyn działają razem, tzn. czynniki środowiskowe nakładają się na genetycznie zdeterminowane mechanizmy. Dlaczego do tego dochodzi w konkretnym przypadku, u konkretnej pacjentki – na ogół nie wiemy. Wiek kobiety odgrywa tutaj istotną rolę, ponieważ zaawansowany wiek kobiet sprzyja tego rodzaju sytuacji. Takie wady rozwojowe, strukturalne, kiedy dzieci rodzą się bez czaszki albo z jednym okiem – to są przypadki podawane dość często przez zwolenników aborcji. One mają uzasadniać dostępność przerwania ciąży ze względu na nieprawidłowości rozwojowe. To się motywuje cierpieniem dziecka, które rodzi się z taką wadą, a także cierpieniem matki, rodziców, którzy widzą, jak to dziecko umiera po urodzeniu. Większość aborcji w Polsce z powodów eugenicznych odbywa się nie ze względu na tego rodzaju sytuacje (rzeczywiście dość drastyczne), ale ze względu na choroby, takie jak zespół Downa czy zespół Turnera, które nie powodują zgonu dziecka po urodzeniu ani śmierci wewnątrzmacicznej. Osoby z zespołem Downa żyją ok. 50 lat, a w tej chwili – nawet ok. 60 lat. Epatowanie tego rodzaju sytuacjami, ciężkimi wadami wrodzonymi jako argumentem na rzecz aborcji eugenicznej jest pewnym chwytem propagandowym na rzecz aborcji. Jeżeli chodzi o cierpienie dziecka – niewątpliwie jest to sytuacja trudna. Mam nadzieję, że dzieci, które rodzą się z takimi ciężkimi wadami, nie cierpią. W tej chwili w oddziałach neonatologicznych przykłada się duże znaczenie do opieki nad dzieckiem, uwzględniające także walkę z bólem. Poza tym mogę sobie wyobrazić, że śmierć dziecka w drogach rodnych matki podczas aborcji jest następstwem duszenia się, zaprzestania dopływu utlenionej krwi do dziecka. Te cierpienia odbywają się w sposób niewidoczny dla nas i nie drażnią „wrażliwych” oczu osób, które mówią o cierpieniach chorych dzieci, które rodzą się, ponieważ aborcji nie przeprowadzono. Argumentują, że aborcja mogłaby je uwolnić od tych cierpień. W szpitalu przy ul. Madalińskiego w Warszawie doszło do aborcji, a dziecko niespodziewanie, po wywołaniu skurczów macicy, urodziło się żywe, płakało, ale wkrótce umarło. Wtedy wszyscy obecni byli świadkami cierpień dziecka, jakie towarzyszą jego śmierci wywołanej przez aborcję. Pan redaktor zapytał mnie o cierpienia dzieci, które umierają w wyniku aborcji, ale musimy wziąć pod uwagę także cierpienia matki, która rodzi dziecko z deformacjami, ponieważ nie wyraziła zgody na aborcję. Matka, które widzi swoje nowonarodzone dziecko z ciężkimi wadami rozwojowymi i zdaje sobie sprawę, że to dziecko niedługo umrze, na pewno cierpi w tej sytuacji. Znam jednak podobne sytuacje ze swojego życia zawodowego. Wydaje się nam, że oglądanie takiego zdeformowanego dziecka jest dla rodziców rzeczą przykrą, tymczasem rodzice, mama potrafi w tej sytuacji zachwycić się jakimś fragmentem ciała dziecka, jego rączką czy nóżką. Dla części matek – myślę, że dużej części – oglądanie dziecka zdeformowanego nie jest tak przykre, jak nam się wydaje,, że uczucia macierzyńskie przeważają. A co z cierpieniami dziecka? Kiedy dziecko w czasie aborcji umiera w samotności w łonie matki, to sytuacja ta łączy się z większym cierpieniem niż umieranie po porodzie, kiedy uczucie bólu jest zniesione przez leki i kiedy to dziecko (miejmy nadzieję, że często) ma przy sobie matkę, czuje dotyk jej ręki, słyszy jej głos, z którym jest zżyty od momentu ciąży. Matka, które zabija własne dziecko nie przestaje być matką, matką zabitego dziecka. Ten fakt jest przyczyną długotrwałego czasem poczucia winy, żalu, ogromnych cierpień trwających do końca życia W dzisiejszych czasach cierpienie nie ma dobrej prasy. Staramy się cierpienie eliminować z naszego życia za wszelką cenę. Cierpienie jest jednak nierozłącznie związane z naszym bytem, z naszym ziemskim pielgrzymowaniem. Boimy się cierpienia. Teraz jest Wieki Tydzień – Pan Jezus, kiedy cierpiał w Ogrójcu, bał się tego, co go czeka, oblewał się krwawym potem, w pewnym momencie poprosił Ojca, żeby (jeżeli może) odrzucił od niego kielich męki, ale jeżeli ma się tak stać, to niech się stanie. Lek przed cierpieniem jest więc czymś ludzkim. Pan Jezus był również człowiekiem i cierpienia się bał, w pewnym momencie cierpienia chciał uniknąć. Cierpienie Odkupiciela ma Krzyżu miało wartość zbawczą. Ojciec Św. Franciszek zachęcał, aby widzieć w każdej cierpiącej twarzyczce abortowanego dziecka twarz cierpiącego Chrystusa. Cierpienie ma pewną pozytywną wartość także i w naszym życiu. Całkowite eliminowanie cierpienia z naszego życia, aby ono było lekkie, łatwe i przyjemne, nie jest możliwe ani potrzebne. Zwolennicy aborcji w trakcie dyskusji nazywają człowieka przed urodzeniem „zlepkiem komórek”, „zygotą”, „płodem”. Jakie przesłanki medyczne świadczą o tym, że mamy do czynienia z człowiekiem już od momentu poczęcia? Tak się mówi po to, aby uzasadnić aborcję, że to nie jest żadne dziecko, tylko „zlepek komórek”. Jeden z profesorów powiedział, że jeżeli nie zobaczy pypcia na nosie tego „dziecka” w zarodkowej fazie rozwoju, to nie uwierzy, że to jest człowiek. Wiemy jednak przecież, widzimy podczas badania ultrasonograficznego z tego, co widać na ekranie, że to dziecko już od wczesnych okresów ciąży wygląda jak człowiek i zachowuje się jak człowiek. Podobno powinno się mówić na takie dziecko „płód”. To podnosi się ostatnio w dyskusjach medialnych. Słowo „płód” jest czasem używane w medycynie, w dyskusjach medycznych. Czy ktoś słyszał, żeby na sali w oddziale patologii ciąży matka będąca w stanie odmiennym informowała lekarza, że „mój płód się rusza”? Przecież tak się nie mówi. Lekarz też nie mówi w czasie badania USG „proszę spojrzeć, to są rączki pani płodu”. W rozmowach w mediach, w tekstach publicystycznych nie używa się słowa „płód”. Jest ono zarezerwowane tylko do dyskusji ściśle medycznych, ale i tam jest też coraz rzadziej używane. Najczęściej w dyskusjach medycznych mówimy też „dziecko”. Natomiast zarodek to bardzo wczesna faza rozwoju dziecka, ale przecież jest to już istota ludzka, człowiek, który ma w sobie – od momentu poczęcia, momentu połączenia się komórki jajowej z plemnikiem – wszystkie cechy człowieka, wszystkie cechy genetyczne. Już wiadomo, jaka będzie płeć, jaki kolor oczu, przypuszczalny czas trwania życia, charakter, zdolności itd. To nie jest tylko projekt człowieka, ale to już jest człowiek w najwcześniejszym etapie życia. Tak jak mamy do czynienia z kłębkiem nici – początek tej nici, nawinięty na kłębek, nie jest w środku kłębka, tylko jest na początku, kiedy się ta nić zaczyna. Nie ma w czasie życia wewnątrzmacicznego dziecka jakiegoś momentu, kiedy możemy powiedzieć, że w tym momencie to już jest rzeczywiście człowiek, takiego jakby „przepoczwarzenia się”, co ma miejsce u owadów. Rozwój dziecka w łonie matki przebiega w sposób systematyczny, ciągły i nie ma takiego momentu, w którym moglibyśmy powiedzieć, że właśnie teraz zaczyna się człowiek. Człowiek – mówi o tym nauka, mówi o tym embriologia, genetyka – jego życie zaczyna się w momencie, w którym dochodzi do powstania początkowo jednokomórkowej zygoty, która potem dzieli się, różnicuje, powstaje zarodek, potem powstaje tzw. płód, ale to są wszystko etapy rozwoju człowieka w łonie matki. Uczestniczki tzw. „Czarnych marszów” często posługują się sloganem „Mój brzuch-moja sprawa”. Czy rzeczywiście mają prawo tak twierdzić? To jest jej brzuch, ale w tym brzuchu jest tam inny człowiek. Jeżeli tam jest chłopczyk, czy to znaczy, że mamy do czynienia z takim cudownym, dziwnym zjawiskiem, kiedy jest jeden człowiek, który ma płeć żeńską i płeć męską jednocześnie? To niemożliwe. To jako żywo jest dwoje ludzi: jeden chłopczyk w środku i dorosła pani, która jest mamą. A więc w tym brzuchu jest już inny człowiek, który ma swoje potrzeby, swoje prawa. Owszem, jest całkowicie zależny do pewnego czasu, do 23 tygodnia, od matki, nie jest zdolny do samodzielnego życia poza organizmem matki, ale to nie znaczy, że nie jest już odrębną istotą. Jest odrębną istotą, ma już swoje prawa. Jeżeli mama nie dba o dobre samopoczucie dziecka w tym okresie, pali papierosy czy chce uśmiercić swoje dziecko z jakiegoś powodu, to obowiązkiem lekarza jest być adwokatem dziecka, występować w jego obronie: czy wobec jego matki czy wobec organów prawa. To nie jest tak, że to jest mój brzuch – to jest moje dziecko, któremu dałam życie i którego w normalnych warunkach kocham od samego początku i chcę jego dobra. Sytuacja, kiedy matka nie chce dobra dziecka, np. pali papierosy w ciąży lub pije alkohol, jest oczywiście naganna, a jeżeli matka chce dziecko zabić, to już jest trudne do wyobrażenia, wręcz barbarzyńskie. W cywilizowanym świecie tego rodzaju sytuacja nie powinna mieć miejsca. Panie profesorze, kolejnym zagadnieniem, o którym chciałbym porozmawiać, jest kwestia badań prenatalnych. Jak często na ich podstawie podejmowana jest decyzja o dokonaniu aborcji? Czy to badanie daje 100-procentową pewność wyniku, że to dziecko będzie chore bądź zdrowe? Badania prenatalne wykonuje się we wczesnym okresie ciąży, teraz w coraz wcześniejszym okresie, aby się przekonać, czy to dziecko jest zdrowe czy nie. Badania prenatalne są w gruncie rzeczy dobrem. Dzięki medycynie wiemy już, jak się dziecko rozwija, jak się zachowuje, czy jest zdrowe czy nie. Dziecko, będąc jeszcze ukryte przed nami, przed naszym wzrokiem w macicy matki, już może być naszym pacjentem. Możemy rozpoznawać niektóre nieprawidłowości, a niektóre choroby nawet leczyć w łonie matki. Diagnostyka prenatalna jest w gruncie rzeczy czymś dobrym, a jej ocena moralna zależy od tego, czy taką diagnostykę podejmuje się w interesie dziecka czy nie. Jeżeli mamy do czynienia z diagnostyką u dziecka, które już biega po świecie, jest rzeczą jasną, że ta diagnostyka jest dokonywana po to, żeby dowiedzieć się, czy dziecko jest zdrowe czy nie i to dziecko leczyć. Ale niestety, w odniesieniu do dziecka nienarodzonego czasem – i to im wcześniej w ciąży tym częściej –tę diagnostykę przeprowadza się po to, aby w przypadku rozpoznania choroby wrodzonej to dziecko zabić. Te sieci zarzuca się najpierw w pierwszym trymestrze, w pierwszej części ciąży, potem w drugiej części ciąży i wtedy wykonuje się wyrok śmierci, jeżeli rozpoznaje się chorobę. Lekarz przyjmuje na siebie nienależną mu rolę sędziego, a czasami kata. W niektórych krajach europejskich, jeżeli takiemu choremu dziecku uda się przez te sieci prześlizgnąć i urodzi się chore, wówczas zabija się je po urodzeniu. Jest to więc jakby dalszy ciąg aborcji, która przechodzi w eutanazję. Tak więc diagnostyka prenatalna: tak, ale tylko dla dobra dziecka. Diagnostyka prenatalna w momencie, kiedy życie ludzkie byłoby lepiej chronione i nie byłoby aborcji eugenicznej, zyska większą wartość. Wówczas odzyska swój właściwy i jedyny cel, którym jest dobro dziecka. Będzie wykonywana po to, ażeby rozpoznać nieprawidłowości i to dziecko leczyć, by przygotować odpowiednie miejsce porodu i przygotować zespół lekarzy, który będzie mógł tym chorym dzieckiem po porodzie się zająć. A więc diagnostyka prenatalna zyska swój właściwy wymiar medyczny i etyczny. Niektóre uczestniczki „czarnych marszów” twierdzą, że nie są za aborcją, lecz chodzi im o pozostawienie kobietom wolności wyboru. Wyborów dokonujemy czasem w życiu, ale najczęściej dotyczą one wartości równorzędnych. Możemy dojechać do celu pociągiem lub autobusem, zjeść zupę pomidorową z ryżem lub z makaronem. Tutaj rzecz dotyczy spraw fundamentalnych, czy uznajemy człowieczeństwo i godność, prawo do życia nienarodzonego jeszcze człowieka czy nie. Dla takich wartości nie ma alternatywy, nad nimi nie przeprowadza się głosowania. Źródło: Zdjęcie ilustracyjne 123rfDo szpitala w Malborku w środę r. trafiła 4-tygodniowa dziewczynka w stanie ciężkim. Pacjentka z obrażeniami została przetransportowana do gdańskiego Szpitala im. Mikołaja Kopernika. Prokuratura podjęła decyzję o zatrzymaniu niemowlę w szpitalu. Zarzuty dla rodziców [ r.]Prokuratura zdecydowała się przedstawić zarzuty rodzicom 4-tygodniowej dziewczynki, która w środę w ciężkim stanie trafiła do szpitala w Malborku, a potem w Gdańsku. Kluczowa była opinia biegłych lekarzy. Według śledczych, dziecko było bite i szarpane. Z dokumentacji medycznej wynika, że dziewczynka miała też złamania kości udowej, ramiennej i obojczyka. Biegły, na którego opinię powołuje się prokuratura, ocenił, że obrażenia pochodziły z różnego czasu. "Dziewczynka była szarpana i bita". Rodzicom grozi dożywocieAktualizacja czwartek z ciężkimi obrażeniami trafiło do szpitalaRodzice z czterotygodniową dziewczynką zjawili się w środowy wieczór w przyszpitalnej poradni świadczącej nocną i świąteczną opiekę Lekarz zauważył liczne siniaki i obrzęki na ciele dziecka, które go zaniepokoiły - wyjaśnia nam Paweł Chodyniak, prezes spółki PCZ zarządzającej miejscowym relacji doktora z nocnej opieki wynika też, że dziecko zachowywało się nienaturalnie, słaniało się. Dlatego skierował rodziców na oddział dziecięcy w szpitalu. Personel pediatrii, widząc obrażenia, podjął decyzję o transporcie dziewczynki do szpitala Copernicus w Gdańsku, który dysponuje specjalistycznym oddziałem chirurgii dziecięcej - dodaje Paweł Chodyniak. Malborska policja została poinformowana przed godz. Dyżurny komendy został powiadomiony przez lekarza dyżurnego, że do szpitala trafiło dziecko z obrażeniami, które wymagało natychmiastowego przewiezienia do szpitala Copernicus na specjalistyczne badania. Śledztwo w tej sprawie wszczęła Prokuratura Rejonowa - mówi asp. Sylwia Kowalewska, rzeczniczka prasowa Komendy Powiatowej Policji w nie zawsze widać. Zadzwoń, zanim będzie za późnoTrzymiesięczny chłopiec z licznymi złamaniami trafił do szpitala w Elblągu. Ojcu dziecka grozi dożywocie Rodzice to młodzi ludzie, jak podała nam prokurator Grażyna Wawryniuk - kobieta w wieku 21 lat i o rok starszy mężczyzna, mieszkańcy Malborka. - Rodzice przywieźli dziecko do malborskiego szpitala, ale z uwagi na ciężki stan trafiło na oddział intensywnej opieki medycznej do szpitala w Gdańsku. Tam lekarze stwierdzili, że niemowlę ma ślady świadczące również o wcześniejszych urazach. Prokurator dostał informację o tej sprawie w czwartek rano. Czekamy na opinię biegłego, który obejrzy dziecko, zostanie też zabezpieczona dokumentacja lekarska - wyjaśniła Grażyna Wawryniuk, rzeczniczka prasowa Prokuratury Okręgowej w Gdańsku. Prokurator wydał decyzję o zatrzymaniu obojga rodziców, ale przez kilka godzin był z tym problem. Poszukiwania prowadzili policjanci z Malborka i Gdańska. Do zatrzymania doszło przed godz. 17. Policja nie ujawnia to miejsce na terenie miasta. W piątek rodzice dziecka zostaną doprowadzeni do prokuratury - mówi asp. Sylwia Kowalewska. Noc spędzą w policyjnym areszcie. Od momentu zatrzymania śledczy mają 48 godzin, by ich przesłuchać, ocenić zebrany materiał i podjąć decyzję o dalszych krokach procesowych, włącznie z ewentualnym złożeniem wniosku o tymczasowe aresztowanie. Policja od kilku godzin gromadzi informacje na temat tej rodziny. Pytała o nią w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Jest to rodzina zupełnie nam nieznana, niekorzystająca z żadnych świadczeń pomocy społecznej i rodzinnej. Nigdy nie zwracali się o pomoc, nie złożyli nawet wniosku o świadczenie rodzinne "500+". Nikt też nie zgłaszał nam, że w tej rodzinie może dochodzić do niepokojących sytuacji. Gdyby tak było, działamy szybko, wyznaczana jest grupa robocza, która bada sprawę - zapewnia Jacek Wojtuszkiewicz, dyrektor MOPS w Malborku. Śledczy nie wykluczają, że dziewczynka została pobita. Lekarze ze Szpitala im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku mówią, że oprócz świeżych urazów ma obrażenia "wieloczasowe", powstałe wcześniej. Szpital poinformował, że są to obrzęki i złamania. Na OIOM trwa walka o jej życie. Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

dziecko po aborcji płakało