Bardzo cenię książki, w których można znaleźć wartości, cenne życiowe mądrości i przesłania. Takie, w których między wierszami można wyczytać coś więcej, o czym później można długo rozmawiać z dziećmi. Książki są wspaniałym drogowskazem, dzięki którym możemy zobaczyć więcej! o szkole, o domu, o rodzicach, o problemach, kłopotach, śmiesznych sytuacjach z waszego życia, znajomych, waszych snach, planach na przyszłość, wspominać dawne czasy, jeżeli masz tego własnego to : o was, o tym co będziecie robić, co w sobie lubicie, czego oczekujecie i tak dalej ;d czy rozmowa naprawdę jest taka trudna ? Lista tematów do pisania i rozmawiania z koleżanką. Masz problem z poruszaniem tematów, tak by lepiej kogoś poznać i jednocześnie uniknąć tej krepującej ciszy, która jest niezręczna. Oto lista tematów, do których możesz wracać w każdej chwili. Zauważysz, że większość z nich jest dość prosta i zwyczajna. Zobacz 2 odpowiedzi na pytanie: O czym rozmawiać na pierwszym spotkaniu . O czym rozmawiać na pierwszym spotkaniu . Siema, o czym rozmawiać na pierwszym spotkaniu z dziewczyną, jadę po nią, idziemy na spacer i gadamy, no słucham xD o czym bo ja nie wiem, nie mam doświadczenia z kobietami dlatego sie ziomki was pytam. Zobacz 9 odpowiedzi na pytanie: O czym moge rozmawiac z przyjaciolka ? Systematyczne pobieranie treści, danych lub informacji z tej strony internetowej (web scraping), jak również eksploracja tekstu i danych (TDM) (w tym pobieranie i eksploracyjna analiza danych, indeksowanie stron internetowych, korzystanie z treści lub przeszukiwanie z pobieraniem baz danych), czy to przez roboty, web Zawsze jest, o czym rozmawiać. Miliony rzeczy dzieją się wokół nas, podobnie jak i w nas samych. Uczestniczymy w zdarzeniach, które nas poruszają, mamy swoje przemyślenia, emocje. XcET6. Rozmawiamy każdego dnia, dlaczego więc mielibyśmy uczyć się jak rozmawiać? Czy to, że codziennie mówimy, jednoznaczne jest, z tym że robimy to dobrze? W tym wpisie chcę podzielić się wiedzą ze szkoleń, która znacząco poprawiła jakość moich rozmów. Będzie trochę teorii i trochę przemyśleń własnych. Dobra rozmowa. Kiedy możemy powiedzieć, że rozmowa, którą prowadzimy, jest dobrą rozmową? Czy wtedy kiedy postawimy na swoim? Kiedy wygadamy się za wsze czasy? Pocieszymy rozmówcę? Takich pytań można zadać sobie wiele i każde z nich będzie istotne. Znaczenie dla prowadzonej rozmowy ma to, czy rozmawiamy bezpośrednio, czy za pomocą np. telefonu. Inaczej będziemy rozmawiać towarzysko z przyjaciółką, inaczej dyscyplinująco z podwładnym czy też motywująco z naszym dzieckiem. W tym wpisie poruszę rozmowy prowadzone bezpośrednio z drugą osobą na stopie prywatnej. Bycie „tu i teraz” czyli skoncentrowanie na rozmowie. Czy zdarzyło się Wam, że osoba, z którą rozmawiacie, zerka na telefon, błądzi wzrokiem po otoczeniu etc.? Rozmowy z partnerem obecnym tylko ciałem są bardzo denerwujące. Przypomnijcie sobie za to rozmowę, podczas której druga strona była skoncentrowana na Was, uczestniczyła w niej między innymi poprzez wnikliwe, aktywne słuchanie, czy niewerbalne oznaki zaangażowania w nią. Zupełnie inny komfort, prawda? Dlatego tak ważne jest zadbanie o jakość rozmowy. Trudno jest być skoncentrowanym na rozmówcy, kiedy się śpieszymy, czekamy na ważny telefon, jesteśmy głodni czy kogoś nie lubimy. Jeżeli rozmowa jest istotna warto, żeby była zaplanowana, w sposób gwarantują odpowiednie jej przeprowadzeniu warunki. W jaki sposób można zatem stworzyć atmosferę słuchania drugiej strony, dać jej poczucie, że całym sobą uczestniczycie w rozmowie i jesteście na niej skupieni? W psychologii stosowane są tzw. techniki aktywnego słuchania. Są to: odzwierciedlenie, parafraza, klaryfikacja, pytania otwarte. Warto zapoznać się z parafrazą, bo łatwo ją stosować w codziennych rozmowach, pytania otwarte z kolei pomagają nam zachować otwartość. Natomiast klaryfikacja i odzwierciedlenie, w mojej opinii wymagają pewnych umiejętności. Czym więc jest parafraza? W skrócie to powtórzenie słów rozmówcy własnymi słowami, które pozwala upewnić się, że dobrze zrozumieliśmy rozmówcę, uporządkować rozmowę, w której pojawia się wiele wątków, skupić się na najważniejszych punktach. Jak wygląda jej stosowanie w praktyce? Możemy użyć stwierdzeń typu: Jeżeli dobrze zrozumiałam to….Czy miałeś na myśli…Innymi słowy… Często nasz rozmówca po usłyszeniu parafrazy doprecyzuje, o co chodziło i co uważa za istotne. W ten sposób dajemy szansę, aby upewnić się, że rozmawiamy o tym samym. Z kolei pytania otwarte pozwalają nam pogłębiać rozmowę, wykazywać swoje zaangażowanie i pozwolić rozmówcy na szeroką wypowiedź. Rozmawiaj o emocjach, a nie emocjami, nie etykietuj, rozmawiaj o faktach. Wydawać się może, że to stwierdzenie to tani zabieg psychologiczny, ale tak nie jest. Ja bolesną lekcję dostałam wiele lat temu, ale wdzięczna za nią jestem do dzisiaj. W przypływie emocji powiedziałam do rozmówcy „jesteś dziecinna!”. Wywołało to niepotrzebną eskalację konfliktu, brak porozumienia a w konsekwencji dalsze robienie na złość. A przecież wystarczyło uszanować drugą stronę, zadbać o Jej Ego, nie oceniać jej a odnieść się do zachowania w danej sytuacji. Zupełnie inaczej zabrzmiałby komunikat „Twoje tupanie nogą i pokazywanie języka było dziecinne”. Ile mniej emocji. Można dyskutować o fakcie bez naruszania czyjejś godności, nawet jeśli będzie to bardzo trudny fakt. Tak polecają robić psychologowie, nazywać fakty, a nie etykietować rozmówców. Pomyślcie, ile takich etykiet nosicie sami i czy zostały słusznie naklejone oraz ile energii kosztuje ich usunięcie? Zupełnie inaczej brzmią zdania „Jesteś denerwujący” a „Zdenerwowało mnie to, co powiedziałeś”. W pierwszym mówimy emocjami. Stąd tylko krok do tego, aby wyłączyć myślenie i wdać się w walkę. W drugim odnosimy się do tego, co wydarzyło się z nami, bo o tym możemy mówić bez przekłamywania rzeczywistości. Mówimy o sobie, nie oceniamy rozmówcy. Takie prowadzenie rozmowy pozwala rozmawiać o konkretach, nie obrażać i nastawione jest na szukanie rozwiązania czy wymianę poglądów. Rozmowę prowadzą osoby, które mogą mieć różne punkty widzenia, rzeczywistości i obraz danej sytuacji. Jesteś przekonany o tym, że rozumiesz swojego rozmówcę? Wiesz, co miał na myśli. Ja od czasu wykonania pewnego ćwiczenia wolę to zawsze sprawdzić. Opowiem Wam o nim, bo daje do myślenia. Prowadząca warsztaty usiadła na środku sali i powiedziała, że zwycięża ta osoba, której uda się ją przesadzić-wszelkie metody, poza wywieraniem fizycznej presji, dozwolone. Czego nie było na warsztatach-groźby, szantaż emocjonalny, obietnice…. Muszę się pochwalić, bo to ja zapytałam „Co skłoni Cię do zmiany miejsca, dlaczego nie chcesz się przesiąść?”. Okazało się, że ma plamę na spódnicy i wstydzi się podnieść, bo będzie ją widać. Wystarczyło zasłonić plamę. Wtedy chętnie się przesiadła. Jest wiele podobnych ćwiczeń, które uczą spoglądać nie tylko na swój punkt widzenia, wiele obrazków z Internetu pokazujących, że widok z jednej strony to zbyt mało. W rozmowie trzeba pamiętać, że po stronie drugiego człowieka jest też jakaś rzeczywistość, argumenty, odczucia etc. My z Kubą czasami też zapominamy zapytać, o co chodzi? Dzieje się to przeważnie w czasie bardzo emocjonujących rozmów. I kiedy już opadają emocje i zaczynamy stosować reguły komunikacji, okazuje się, że mówimy o tym samym, tylko się nie zrozumieliśmy. Parafraza idealnie zapobiega takim nieporozumieniom. Bariery komunikacyjne. Opracował je amerykański psycholog Thomas Gordon i nazywane są „brudną dwunastką”. Mocno utrudniają komunikację, blokują rozmówców i urywają nić porozumienia. Oto one: to źle! Ty w ogóle jakąś szkołę skończyłeś! Jesteś głupi!Stawianie mi to na złość! Ty mnie chcesz zdenerwować!Chwalenie połączone z ocenianiem. (Może to znacząco obniżyć poziom zaufania.)Taki bystrzak jak Ty wie jak to to zrobić! Zrób to tak i tak! tak jak mówię bo inaczej…. ten konflikt rozwiązać tak i tak. Zbyt wiele pytań, to zrobisz? Jak to zrobisz? Z kim to zrobisz?Udzielanie rad. (Może to znacząco ograniczać rozumienie drugiej strony.)Na Twoim miejscu to bym zrobił tak i tak….Odwracanie uwagi, skupianie uwagi na sobie, bagatelizowanie problemu drugiej jest tak źle! A wiesz co mi się przydarzyło?Logiczne argumentowanie. (W tym wypadku nie bierze się pod uwagę argumentów emocjonalnych.)Logika podpowiada postąpić zupełnie inaczej. Biorąc pod uwagę obiektywne dane… się Na koniec… Dużym wyzwaniem podczas rozmowy jest opanowanie chęci opracowywania w głowie odpowiedzi, kontrargumentu etc. To trudna sztuka, aby w czasie, kiedy mówi druga strona skupić się na tym, o czym mówi, co chce przekazać, a nie na osądzeniu, czy tym jak my mamy odpowiedzieć. Co można na to poradzić? Ćwiczyć swoją uważność, otwartość i ciekawość drugiego człowieka. Pamiętajcie też, że brak rozmowy w małżeństwie, czy związku tylko pogłębia problemy. Rozmowy, które odkładamy na później, często kosztują najwięcej, a ich czas nie nadchodzi nigdy… Płacimy więcej za to, że stchórzyliśmy, niż mogła wynieść cena rozmowy. Te kilka informacji pomoże prowadzić rozmowy partnerskie jednak na temat komunikacji i rozmów można pisać dużo więcej. Taki mam zamiar 🙂 Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2011-05-05 14:14:39 monyc Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-03-09 Posty: 107 Temat: Jak pracować z przyjaciółką w jednej firmie? Wszystkie wiemy, że praca z przyjaciółką w jednej firmie potrafi być krótko mówiąc trudna. Czasami ludzie zupełnie inaczej zachowują się w pracy i poza nią. Oczywiście pracując w jednej firmie należy przestrzegać ogólnie przyjętych zasad i nie przekraczać pewnych granic. Mam tu na myśli zwierzenia typu "kolejny facet ma mnie gdzieś". Takie rozmowy lepiej zostawić sobie na wieczór. Plotkowanie o wszystkim i o wszystkich w firmie też lepiej sobie darować. Czasami język sam się rozwiązuje i to w nieodpowiednim momencie, a stawką może tu być zarówno nasza przyjaźń jak i musi być przyjaźń kiedy jest się szefową swojej własnej przyjaciółki, bo wiadomo każde zachowanie jest na cenzurowanym i czasem każdy akt proszenia o wykonanie czegoś może być odebrany jako wywyższanie się. Niełatwiej jest kiedy przyjaciółka jest z kolei naszą szefową. Myślę, że w takiej sytuacji trzeba okazać szacunek i podziw i być po prostu z niej dumną. Od takiej osoby można się wiele nauczyć. W sumie najgorzej jest kiedy szefowa myśli, że jest naszą przyjaciółką, a tak naprawdę zwyczajnie ją się wykorzystuje i czeka się tylko na jej potknięcie. Sytuacja patowa, ja osobiście bardzo zaprzyjaźniam się ze swoimi pracownikami, ale zawsze staram się rozgraniczyć pracę i przyjaźń. I myślę, że to funkcjonuje, nigdy po pracy nie traktuje nikogo wg stanowiska, to nie ma z przyjaciółkami? 2 Odpowiedź przez 2011-05-05 14:44:22 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-05-05 Posty: 5 Odp: Jak pracować z przyjaciółką w jednej firmie? Pytanie tylko czy mówimy o prawdziwej przyjaźni czy tylko o jakimś bliżej nieokreślonym "tworze" który jest namiastką przyjaźni powołanym do życia wyłącznie w celu poprawienia atmosfery w miejscu uważam że wszystko zależy od charakteru firmy. Nie wyobrażam sobie np. aby w firmie w której panują korporacyjne układy i zwyczaje można było pracować z przyjaciółmi. W takich firmach panują niestety "dzikie prawa buszu", kopanie dołków, wygryzanie ze stanowisk, podkładanie "świnek" itp. W korporacyjnym "piekiełku" z przyjaźni chyba nic nie wyjdzie, bo albo przyjaźń albo 3 Odpowiedź przez monyc 2011-05-12 15:27:41 monyc Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-03-09 Posty: 107 Odp: Jak pracować z przyjaciółką w jednej firmie? napisał/a:Pytanie tylko czy mówimy o prawdziwej przyjaźni czy tylko o jakimś bliżej nieokreślonym "tworze" który jest namiastką przyjaźni powołanym do życia wyłącznie w celu poprawienia atmosfery w miejscu w miejscu pracy tworzą się takie dziwne relacje, żeby pracowało się nam lepiej. Często jednak nie ma się nawet ochoty aby iść z "przyjaciółką" z pracy po godzinach na kawę. Bo tak naparwdę to nie ma o czym pogadać, jedyne co nas łączy to praca. 4 Odpowiedź przez Olinka 2011-05-24 01:18:00 Olinka Redaktor Naczelna Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-12 Posty: 45,381 Wiek: Ani dużo, ani mało, czyli w sam raz ;) Odp: Jak pracować z przyjaciółką w jednej firmie? Zacznijmy od tego, że warto byłoby sprecyzować czy mówimy tu o przyjaźniach zawieranych w pracy czy o wspólnej pracy osób, które przyjaźniły się już wcześniej ( poza nią)?Prawdę mówiąc nie pracowałam nigdy z przyjaciółką, bywało jednak, że z czasem, z poznanymi w pracy osobami, zaprzyjaźniałam się i te przyjaźnie trwają nawet do dzisiaj, choć każda z nas zawodowo już dawno poszła w swoją stronę. Przypuszczam, że praca w jednej firmie może przyjaźń mocno wystawić na próbę i o ile przyjmiemy, że jedna drugą niejako ,,wciąga" do pracy i na początku może być to nawet bardzo wygodne, o tyle z czasem coraz bardziej kłopotliwe. I tak jeśli na przykład występuje tu dodatkowo stosunek przełożona- podwładna na pewno rodzi to mnóstwo niezręcznych sytuacji, jak choćby wówczas, gdy przyjaciółka zasługując na reprymendę oczekuje, że jej nie otrzyma, bo przecież... cała załoga patrzy. Podobnie jest też kiedy czuje się zbyt pewnie, bo ma przecież kogoś, kto jest ,,na górze" i powinien ją ochronić, poprzeć, w razie czego dopomóc. I być może dlatego właśnie byłoby mi naprawdę trudno dobrowolnie zdecydować się na pracę z przyjaciółką, wolałabym nie musieć przekonywać się na własnej skórze czy wytrzymamy tę próbę, tym bardziej, że przyjaźń jest dziś naprawdę ogromną wartością, towarem wręcz deficytowym. "Nie czyń samego siebie przedmiotem kompromisu, bo jesteś wszystkim, co masz." (Janis Joplin)[olinkowy status to już historia, z niezależnych ode mnie przyczyn technicznych właściwy zobaczysz dopiero w moim profilu ] Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Najlepsza odpowiedź kinia045 odpowiedział(a) o 18:19: chłopie,no nie. nie wiesz o czym pisać z przyjaciółką?jak nie masz tematów to lepiej skończcie... Odpowiedzi Toralei odpowiedział(a) o 17:21 O tym jakiego koloru macie skarpety:P o waszych zainteresowaniach . ; DDD pisz o wszystkim, jaka kupe zrobilesi ile ci to zajelo , gdzie byles, jak ci mina dzien blocked odpowiedział(a) o 17:21 o tym co sie wydarzyło w szkole\pracy, jakieś śmieszne zdarzenia z waszego życia, o ciuchach, gwiazdach. Jest dużo tematów :) blocked odpowiedział(a) o 17:22 O plotach , chłopakach , generalnie to wszystkim . Alutka. nie mam skarpet :DPsychiczna. zobacz na mój nick! nie jestem dziewczyna! o czym co lubicie robić o tajemnicachchłopakachpo prostu o wszystkim jesteścieprzyjaciółmi... No ale jak sie widzimy to rozmowa sama idzie. A jak piszemy długo to już nie ma o czym :\ heh. jestem dziewczyna ja z moim kuplem moge nawet 10 gd popisac... My piszemy o ble gownie...Kto nam sie podoba co nam sie snilo jak mysmy ocennili kogos wyglad w skali 0-10 i take rozne co robimy w lato z kim bysmy sie chcieli calowac. Fajnie mi sie z nim pisze ale wiem ze ja mu sie podobam i on mi troche tez wiec czasami jest cieszko :* Uważasz, że ktoś się myli? lub Rozstanie z przyjaciółką - do Forum Kobiet To miejsce zostało stworzone dla pełnoletnich, aktywnych i wyjątkowych kobiet, właśnie takich jak Ty! Otrzymasz tutaj wsparcie oraz porady użytkowniczek forum! Zobacz jak wiele nas łączy ... Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Posty [ 17 ] 1 2012-10-28 18:21:39 TylkoTy Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-28 Posty: 6 Temat: Rozstanie z przyjaciółkąWitam, mam pytanie co zrobić ? otóż chodzi o to, że z przyjaciółką byłyśmy bardzo zrzyte , byłyśmy dla siebie jak siostry , lecz wszystko się skończyło . Byłam z chłopakiem , spotykaliśmy się we 3 , różne wypady , wspólne wieczory , bo chciałam być blisko i jednej i drugiej osoby , z chłopakiem nam nie wyszło , więc się rozstaliśmy , zaczął świrować do mojej przyjaciółki , zaczęli się spotykać , po tygodniu czasu nawet zamieszkali razem , lecz nie o to tu chodzi , chodzi o to , że byłam trochę zła na nią o to i się trochę posprzeczałyśmy , lecz szybko nam minęło i znów zaczęłyśmy dzwonić i pisać ze sobą , lecz po tym jak z nim zamieszkała przestała się do mnie odzywać , nie odzywa się do nikogo , czy to może być koniec naszej przyjaźni czy mogę mieć nadzieję jeszcze na to , że wróci ? jest mi bardzo przykro , że odeszła , bardzo ją kochałam jak siostrzyczkę 2 Odpowiedź przez nika29 2012-10-28 19:49:02 nika29 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-02-13 Posty: 876 Wiek: 30 Odp: Rozstanie z przyjaciółką szkoda ze przez faceta wszystko siadło ambicja i brak rozumu to najlepsze wiosła w drodze do sukcesu 3 Odpowiedź przez trabik 2012-10-28 20:37:33 trabik Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-25 Posty: 5 Odp: Rozstanie z przyjaciółkąTrudna sprawa... Ale poczekaj aż wszystko się uspokoi. Może to on wywiera na nią wpływ. Wątpie, że po prostu przekreśliła by waszą przyjażń. Z czasem wszystko się okaże, głowa do góry. 4 Odpowiedź przez Jaga Baba07 2012-10-29 11:12:15 Ostatnio edytowany przez Jaga Baba07 (2012-10-29 11:12:52) Jaga Baba07 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-08-14 Posty: 2,413 Wiek: Często pytają o dowód, pokazuję prawko. Odp: Rozstanie z przyjaciółką Oboje są siebie warci- Twój były, a jej obecny i ona- "przyjaciółka".Gdyby była w porządku wobec Ciebie, nie zgodziłaby się na to, żeby eks przyjaciółki stał się jej chłopakiem. Przegoniłaby go, a nie przygarniała. Pewnie będąc jeszcze z Tobą, kręcił z "przyjaciółką". Ale tak to jest, gdy się ciągnie na randki swoją po co przyjaźń ma wrócić? Ona ma już Twojego byłego, Ciebie nie potrzebuje do szczęścia. Odezwie się, gdy zacznie się coś między nimi psuć, bo kto inny nie znałby go lepiej, jak była dziewczyna i jednocześnie "przyjaciółka"?Zastanawia mnie Twoja postawa. Uległa. Rozejrzyj się wokół- nie ma nikogo, kto mógłby się stać Twoim prawdziwym przyjacielem? Nie traktuj życia zbyt serio. I tak żyw z niego nie którzy nie lubią kotów, zawsze myślą, że ta niechęć jest jakąś szczególną zaletą 5 Odpowiedź przez flores18261 2012-10-29 20:27:58 flores18261 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Kucharz Zarejestrowany: 2010-11-24 Posty: 2,285 Wiek: 1984/5/06 (Bliznięta) Odp: Rozstanie z przyjaciółką Miałam podobną sytuację kilka lat temu miałam przyjaciółkę bardzo ją lubiłam spędzaliśmy dużo czasu razem Sylwię poznałam na obozie Szkolnym miałam wtedy chyba 15lat ona była starsza o kilka lat . Było wszystko ok ale do czasu gdy ona poznała faceta wszystko się zmieniło... ona się zrobiła dziwna dla mnie jakaś obca nie wiem czy to wina tego faceta czy jej było mi strasznie zle gdy jej już nie było w moim życiu ( postanowiłam , że muszę zerwać tą znajomość bo to nie ta Sylwia którą poznałam on chyba miał zły wpływ na nią mało mnie już to obchodzi dla mnie ona umarła ( Pierwsze kilka miesięcy były trudne ale dałam radę i tak mineło już dobre 7lat... jak się już nie przyjaznimy . Miałam okazję ją kiedyś spotkać na mieście szła z dziećmi z sklepu , wtedy jak się znałyśmy była w ciąży zle mi się z nią rozmawiało więc mało się co odzywałam więc siostra dużo z nią rozmawiała bo ja czułam się przez nią oszukana ( Dziś już mi jej nie braknie owszem chciałabym z kims pogadać bo jednak rozmowa dobrze robi z kimś bliskim ale trudno czasami tak musi być. Autorko TylkoTy zostaw ich w spokoju nie są Ciebie warci przykre to , że Twój facet jest z Twoją jak ja nazwałas przyjaciółką ja na Twoim miejscu zaczeła żyć swoim życiem. Zauroczenie Tobą przeistoczyło się nagle w kxxx silną miłość. ? Namiętności Jego pocałunku nie da się ubrać w słowa. Za każdym razem jest coraz bardziej niesamowity. Bez Ciebie nie chcę przeżyć ani jednej chwili, bo nie ma nikogo takiego jak Ty. ONLY GOD CAN JUDGE ME 6 Odpowiedź przez TylkoTy 2012-10-30 07:49:34 TylkoTy Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-28 Posty: 6 Odp: Rozstanie z przyjaciółką Jaga Baba07 napisał/a:Oboje są siebie warci- Twój były, a jej obecny i ona- "przyjaciółka".Gdyby była w porządku wobec Ciebie, nie zgodziłaby się na to, żeby eks przyjaciółki stał się jej chłopakiem. Przegoniłaby go, a nie przygarniała. Pewnie będąc jeszcze z Tobą, kręcił z "przyjaciółką". Ale tak to jest, gdy się ciągnie na randki swoją po co przyjaźń ma wrócić? Ona ma już Twojego byłego, Ciebie nie potrzebuje do szczęścia. Odezwie się, gdy zacznie się coś między nimi psuć, bo kto inny nie znałby go lepiej, jak była dziewczyna i jednocześnie "przyjaciółka"?Zastanawia mnie Twoja postawa. Uległa. Rozejrzyj się wokół- nie ma nikogo, kto mógłby się stać Twoim prawdziwym przyjacielem?Mam wiele innyych przyjaciół lecz sęk w tym , że z nią wiązałam wszystko , wszystkie sekrety itp itd , tesknie za nią , wiem że postapila nie fer tak samo jak i on , i sprostowanie, mieszkalam z tym frajerem wiec nie bylo zadnych randek tylko jakies wypady nadozynki czy cos i na kawke do niej jezdzilismy czy ona do nas . ps mamy z nia po 18 lat on ma 26 , wiec moim zdaniem powinien myslec jak odpowiedzialny facet . w sumie hmm ona odwrocila sie od calej rodziny z nikim nie utrzymuje kontaktu , ostatnio tylko zadzwonila do swojej kolezanki ze nr bedzie zmieniac i to wszystko oprocz tego cisza w obec matki przyjaciol i rodziny . dodam ze przez niego poklucila sie ze swoja mame , pwyzwala ja od najgorszych i pobila w miejscu publicznym , ONA SWOJA MAME , nie wiem co robic bo naprawde mi zalezy na niej , a ona w jednej sekundzie przekreslila to co budowalismy wiele lat. 7 Odpowiedź przez TylkoTy 2012-10-30 07:59:01 TylkoTy Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-28 Posty: 6 Odp: Rozstanie z przyjaciółką flores18261 napisał/a:Miałam podobną sytuację kilka lat temu miałam przyjaciółkę bardzo ją lubiłam spędzaliśmy dużo czasu razem Sylwię poznałam na obozie Szkolnym miałam wtedy chyba 15lat ona była starsza o kilka lat . Było wszystko ok ale do czasu gdy ona poznała faceta wszystko się zmieniło... ona się zrobiła dziwna dla mnie jakaś obca nie wiem czy to wina tego faceta czy jej było mi strasznie zle gdy jej już nie było w moim życiu ( postanowiłam , że muszę zerwać tą znajomość bo to nie ta Sylwia którą poznałam on chyba miał zły wpływ na nią mało mnie już to obchodzi dla mnie ona umarła ( Pierwsze kilka miesięcy były trudne ale dałam radę i tak mineło już dobre 7lat... jak się już nie przyjaznimy . Miałam okazję ją kiedyś spotkać na mieście szła z dziećmi z sklepu , wtedy jak się znałyśmy była w ciąży zle mi się z nią rozmawiało więc mało się co odzywałam więc siostra dużo z nią rozmawiała bo ja czułam się przez nią oszukana ( Dziś już mi jej nie braknie owszem chciałabym z kims pogadać bo jednak rozmowa dobrze robi z kimś bliskim ale trudno czasami tak musi być. Autorko TylkoTy zostaw ich w spokoju nie są Ciebie warci przykre to , że Twój facet jest z Twoją jak ja nazwałas przyjaciółką ja na Twoim miejscu zaczeła żyć swoim swoim zyciem, mam faceta i wielu innych przyjaciol jak wspomnialam wczesniej . Lecz brakuje mi jej , tlumie to w sobie , nikomu nie mowie , nie utrzymujemy kontaktu z dobre 2 tygodnie juz ponad 2 , od kad wybrala jego . tylko ze no on ja sprowadzi na zla droge , na moj temat wygaduje rozne bzdury , po prostu nie chce zeby on ja zniszczyl , lecz ona wybrala takie zycie . 8 Odpowiedź przez Dussia 2012-10-30 08:25:49 Dussia Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-02-24 Posty: 649 Wiek: 34 Odp: Rozstanie z przyjaciółką Skoro ona tak potraktowała matkę i podniosła na nią rękę to nie jest warta niczego. Jak można nawet przyjaźnić się z kimś takim skoro nie szanuje rodziny to jak ma szanować Ciebie i twoją przyjaźn. Nie jest nic watra dziewucha. To nie on ją zmienił w przeciągu 2 tygodni tylko ona taka jest. przygarnij kropka... 9 Odpowiedź przez flores18261 2012-10-30 14:37:20 flores18261 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Kucharz Zarejestrowany: 2010-11-24 Posty: 2,285 Wiek: 1984/5/06 (Bliznięta) Odp: Rozstanie z przyjaciółką TylkoTy napisał/a:flores18261 napisał/a:Miałam podobną sytuację kilka lat temu miałam przyjaciółkę bardzo ją lubiłam spędzaliśmy dużo czasu razem Sylwię poznałam na obozie Szkolnym miałam wtedy chyba 15lat ona była starsza o kilka lat . Było wszystko ok ale do czasu gdy ona poznała faceta wszystko się zmieniło... ona się zrobiła dziwna dla mnie jakaś obca nie wiem czy to wina tego faceta czy jej było mi strasznie zle gdy jej już nie było w moim życiu ( postanowiłam , że muszę zerwać tą znajomość bo to nie ta Sylwia którą poznałam on chyba miał zły wpływ na nią mało mnie już to obchodzi dla mnie ona umarła ( Pierwsze kilka miesięcy były trudne ale dałam radę i tak mineło już dobre 7lat... jak się już nie przyjaznimy . Miałam okazję ją kiedyś spotkać na mieście szła z dziećmi z sklepu , wtedy jak się znałyśmy była w ciąży zle mi się z nią rozmawiało więc mało się co odzywałam więc siostra dużo z nią rozmawiała bo ja czułam się przez nią oszukana ( Dziś już mi jej nie braknie owszem chciałabym z kims pogadać bo jednak rozmowa dobrze robi z kimś bliskim ale trudno czasami tak musi być. Autorko TylkoTy zostaw ich w spokoju nie są Ciebie warci przykre to , że Twój facet jest z Twoją jak ja nazwałas przyjaciółką ja na Twoim miejscu zaczeła żyć swoim swoim zyciem, mam faceta i wielu innych przyjaciol jak wspomnialam wczesniej . Lecz brakuje mi jej , tlumie to w sobie , nikomu nie mowie , nie utrzymujemy kontaktu z dobre 2 tygodnie juz ponad 2 , od kad wybrala jego . tylko ze no on ja sprowadzi na zla droge , na moj temat wygaduje rozne bzdury , po prostu nie chce zeby on ja zniszczyl , lecz ona wybrala takie zycie .Sama widzisz wybrała takie życie , może się jeszcze obodzi byle nie za pózno ... Zauroczenie Tobą przeistoczyło się nagle w kxxx silną miłość. ? Namiętności Jego pocałunku nie da się ubrać w słowa. Za każdym razem jest coraz bardziej niesamowity. Bez Ciebie nie chcę przeżyć ani jednej chwili, bo nie ma nikogo takiego jak Ty. ONLY GOD CAN JUDGE ME 10 Odpowiedź przez TylkoTy 2012-10-30 17:04:38 TylkoTy Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-28 Posty: 6 Odp: Rozstanie z przyjaciółkądziekuje za wasze wypowiedzi , duzo mi pomogly , wiele rzeczy ktore piszecie mowia tez moi znajomi i rodzina , moze nie jest warta tej przyjazni i wgl , ale duzo razem przeszlysmy i tesknie za wspolnymi chwilami bardzo . 11 Odpowiedź przez Bombelini 2012-10-31 20:51:24 Bombelini Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-31 Posty: 3,127 Odp: Rozstanie z przyjaciółką Myślę że cokolwiek byś nie zrobiła Ona i tak tego nie uszanuje, musi sama dostrzec to co robi źle , a że matkę swoją pobiła w szoku jestem.... i no już nie napiszę co pewno Ci jej brak i będzie przez jakiś czas, w końcu trochę razem myślę że nie masz o co walczyć, -------------------------------------------------------------------------------Moja obojętność? Pracuję nad nią już bardzo długo... 12 Odpowiedź przez TylkoTy 2012-11-01 19:54:05 TylkoTy Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-28 Posty: 6 Odp: Rozstanie z przyjaciółką Bombelini napisał/a:Myślę że cokolwiek byś nie zrobiła Ona i tak tego nie uszanuje, musi sama dostrzec to co robi źle , a że matkę swoją pobiła w szoku jestem.... i no już nie napiszę co pewno Ci jej brak i będzie przez jakiś czas, w końcu trochę razem myślę że nie masz o co walczyć,Szczerze, nawet nie walcze, nie staram sie mam to gdzies bo to jej zycie mam to gdzies, ale boli mnie ze skrecila wszystko, budowalyysmy ta przyjazn przez 6 lat . ! myslalam ze nikt nas nie rozdzieli bo przetrwalysmy naprawde te dobre i zle chwile. pewnie jeszcze wroci z podkulonym ogonem , ale szczerze ? nie ma gdzie wracac . jeszcze raz dziekuje za wasze rady 13 Odpowiedź przez myszka92 2012-11-12 12:39:47 myszka92 Cioteczka Dobra Rada Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-01-31 Posty: 300 Wiek: 26 Odp: Rozstanie z przyjaciółkąno i ja mam podobnie też odkąd moja "przyjaciółka" ma chłopaka (czyli jakieś półtora roku) zmieniła się strasznie.. nie widujemy się już w sumie chociaż mieszkamy w jednej miejscowości. Jak mnie widzi gdzieś pod kościołem czy coś to tylko "cześć" i tyle, idzie pościskana ze swoim. Czasem napisze jakiegoś sms do mnie, ale to bardzo rzadko.. teraz to ja z nią mogę pogadać tylko o stażu (co tam robię ciekawego i takie tam pierdoły), pogodzie i studiach.. nie mam już z nią o czym gadać, zrobiła się całkiem inna. I szczerze to w sumie jakoś nie mam ochoty z nią gadać bo szkoła i praca to tematy,o których średnio zazwyczaj ma się rozmawiać w czasie wolnym Na początku też z leksza to przeżywałam trochę, bo fakt faktem byłyśmy dosłownie jak siostry, a teraz kompletnie mnie to nie obchodzi, mam w nosie co ona robi. Sama wybrała. Byc może kiedyś tak jak mówisz TYLKO TY wróci z podkulonym ogonem, ale szczerze też mnie to już nie będzie obchodziło ja też mam swoje życie, swojego chłopaka i 2 na prawdę genialne koleżanki, które były zawsze. Co prawda to nie to samo co z nią, wiadomo przyjaciółka a dobra koleżanka to coś innego, ale na samotność nie narzekam. To ona będzie miała kiedyś problem. I w sumie już ma, bo ludzie nie wiedzą co się z nią dzieje, gadają, że strasznie się zmieniła, no miło się tego nie słucha, ale przecież taka jest prawda. Siedzi tylko z tym swoim w domu i zachowuje się jak emeryt, na żadne imprezy z nami nie chodzą, ogniska, wypady nic kompletnie! On to w sumie nawet mi cześć nie gada Dziewczyna ma lat 19.. no cóż jej życie. W każdym razie z czasem da się jakoś przeżyć stratę przyjaciółki bo chyba tak mogę to nazwać... 14 Odpowiedź przez TylkoTy 2012-11-21 19:56:21 TylkoTy Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-28 Posty: 6 Odp: Rozstanie z przyjaciółkądokladnie , przezywalam na poczatku a teraz , mam to gdzies podobnie jak ty (myszka92) mam 2 kolezanki, bardzo dobre kolezanki, ale nie zastepuja "siostry" czasami znarza mi sie ja spotykac, zlewczo do niej podchodze tak jak ona do mnie , zaczna sie problemy sama przyjdzie lecz niestety bedzie za pozno . . . 15 Odpowiedź przez nika29 2012-11-21 21:26:46 Ostatnio edytowany przez nika29 (2012-11-21 21:30:02) nika29 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-02-13 Posty: 876 Wiek: 30 Odp: Rozstanie z przyjaciółką kurde zawsze tak bylo, ze facet wszystko psuje:(jak bylo z moja przyjaciolką-odkąd poznala andrzeja swiat dla niej przestal istniec, druga milena ze slawkiem pod jego wplywem zniknela z mojej orbity(przyszla do mnie-telefony,wracaj, gdzie obiad, co robisz)...skarżyła się na niego, a ja 1,5 roku milczałam i raz coś powiedzialam. wiecej jej nie to inne problemy jak sie ma bylo ze mną?otóz mialam towarzystwo, chodzilismy 2 razy na tydzien(sob,piątek) do klubu,poznalam mojego chlopaka poszedl z nimi, jednak wkurzało go ich tempo, łażenie po klubach zamiast zabawa w jednym, potem był jeszcze numer z sylwestrem(wysoki chlopak posadzony na stołku,bo zabrakło kanapy:), takim jak do obierania ziemniaków) a po sylwestrze numer z grilem na majówkę. jakieś fruzie obce mogły sobie przyjść a dla niego zabrakło miejsca:> fruzie-bo myslalam ze cos znacze w towarzystwie mojej kuzynki, ale chyba nic nie znaczylismy:( "ale ty mozesz przyjsc-uslyszalam-ale wiecej osob nie moge sciagac" nic nie znaczący obcy ludzie mogli przyjsc, a my nie!to koniec-powiedziala wtedy moja ciotka-wybierasz chlopaka albo po raz pierwszy stanelam na rozdrożu, wybralam jego, dzis mam kilku tygodniach kiedy się"odczepilam" zaczelam sluchac podteksty, jakies przytyczki, zlosliwosci. zazdrosc, ze wole jego nie ich? a dokladnie nie ją-moją tu mowi wraca z podkulonym ogonem...juz tak jest ze przyjaznie sie urywaja gdy pojawia sie milosc, potem zwiazki sie sypia i pojawiaja sie nowi znajomi. czesto nawet mysle ze stracic/odejsc jest gorzej niz niewypal półrocznego związku. odejsc/stracic...czesto wspolne drogi sie koncza, np ktos wyjezdza do anglii,wychodzi za mąż czy po prostu coś sie kończy. ambicja i brak rozumu to najlepsze wiosła w drodze do sukcesu 16 Odpowiedź przez nika29 2012-11-21 21:33:04 Ostatnio edytowany przez nika29 (2012-11-21 21:37:11) nika29 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-02-13 Posty: 876 Wiek: 30 Odp: Rozstanie z przyjaciółką dodam tylko ze moja kuzynka wybierala zawsze towarzystwo, a faceci po prostu znikali! bo ile mozna dzielic czas miedzy kluby i grile- jak sie kogos ma to sie woli posiedziec samemu. wybierala kolegów, a kilku fajnych gosci ucieklo. dzis ma 32 lata i jest sama. ambicja i brak rozumu to najlepsze wiosła w drodze do sukcesu Posty [ 17 ] Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Zobacz popularne tematy : Mapa strony - Archiwum | Regulamin | Polityka Prywatności © 2007-2021 Z kim chciałabyś/chciałbyś się zamienić miejscami tak na jeden tydzień? A jakiej przyjemności nie potrafisz sobie odmówić? Gdzie najczęściej chodzisz jadać na mieście? Będzie jakaś fajna impreza na mieście w najbliższym czasie? W co będąc dzieckiem, wierzyłaś/wierzyłeś najbardziej? Jaki jest Twoje ulubione motto, którym kierujesz się w życiu? Co byś zrobiła/zrobił z wygraną, np. milion złotych? Masz jakiś talent, z którym wiążesz nadzieje na przyszłość? Masz jakieś przezwisko, z którego nie jesteś specjalnie dumna/dumny? :D Lubisz podróże? byłaś/byłeś gdzieś za granicą? a może dopiero się wybierasz?

o czym można rozmawiać z przyjaciółką